Frits van Meekeren alias De Kanne

Hindeloopen - Dit is mijn buurman

Frederik van Meekeren (1872-1958 en bijnaam: Frits de Kanne) in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Ik vond zijn afbeelding in het Nationaal Fotoarchief. Hij had een concubine met Antje Paauw (1876). Zij woonde een eindje verder op de Buren. Waarom weet ik dat? Omdat mijn moeder later - een soort van onbezoldigde mantelzorger avant la lettre was - bij Antje Paauw. Frits en Antje verdienden voor de oorlog samen de kost als "modderskippers". Volgens kenners bestond hun lading in de crisisjaren vooral uit takkenbossen voor bakkerijen, turf etc. Zijn skûtsje droeg de naam "Twee Gebroeders". Bij het overlijden van Frits stond een uitgebreid verslag van zijn begrafenis in de krant

Frits was een begenadigd model scheepsbouwer. Hij maakt zijn modellen schaal één op oog.

Hij gebruikte simpele gereedschappen, zoals een schaar, schuurpapier, een eenvoudig (aardappelschil)mesje en later een oude beitel. Modellen van zijn hand staan in het Fries Scheepvaart Museum Sneek en Museum Hindeloopen. Ik herinner me heel goed dat hij voor mij een stuk amorfe kozijnhout tussen beide knieën uitsneed in een perfect model van een sloep. Een ultiem stuk speelgoed waardoor nagenoeg al mijn zintuigen werden geprikkeld. Tijdens de Suezcrisis in 1956 stond het geluid van zijn radio zo hard afgestemd op de nieuwsberichten van het ANP op Hilversum 1 dat de buurt ongevraagd het wereldnieuws op de voet kon volgen. Mijn eerste geopolitieke ervaring was een feit. Ene Nasser en iets met het Suezkanaal. Ik schreef het volgende gedicht over hem:

Ode aan Frits.

Zijn vakmanschap, 

Zijn talent, waarmee 

hij achteloos met een 

een eeuwigdurende 

vanzelfsprekendheid -

op vertrouwde

Zijn maritieme kennis,

Zijn precisie, 

Zijn minimale gereedschap, 

Alles vergaard en opgeslagen 

in een universum 

van fantasieën in zijn hoofd 

Hij maakte weergaloze 

scheepsmodellen 

echt... niet te geloven. 

Hij sneed voor mij als kind, 

met enkele beitelsteken uit 

een stuk amorfe kozijnhout, 

een werkelijk briljant

gevormd Sloepje. 

Ik was als jongetje van zes 

diep onder de indruk

van zijn vaardigheden.

Dat een nederig 

Mensch, zoals de Kanne

tot zoiets in staat is,

dan moet je wel exclusief

door onze Lieve-Heer.

geschapen zijn.

Gedicht:Anske Smit